АСРОРИ САХРО
Кӯтоҳназаронро
набувад «ҷуз ғами хеш,
Соҳибназаронро ғами
бегонаву хеш.
Саъдӣ,
Гашти рӯз парторг
Ҳакимов аз сари кор баргашта омад. Вай аз асп фуромадан ҳамон бача фиристода,
собиқ мудири хоҷагии колхоз-Нозимро ба назди худ даъват намуд. Бо ӯ гуфтугу
кардан мехост.
Аз баӣн ягон ним соат
гузашта буд, ки дари кабинети парторг оҳиста кушода шуду аз он чеҳраи заҳир ва
қоҳидаи касе намоён гардид.
Ҳакимов ӯро дида:
- Биёед, Нозим-ако,
биёед, марҳамат! — гуфт ва аз ҷои худ хест, баъд аз ҳолу аҳволпурсӣ ба нишастан
таклиф намуд. Худаш ҳам шишт, китоберо аз рӯи миз гирифту онро андешамандона
варақ зада аз чи сар кардани суханро